Duydum, gördüm, bildim, işittim ki beyaz ten modasına uymayan tatilcilerimiz olmuş. Peki modaya uymamışlarda iyi mi etmişler? Tabi ki hayır. Tatil öncesinde almış oldukları bütün güneş kremlerine rağmen yine de otoyola kırılmış yumurta misali pişmeden yanmışlar. Olan olmuş bundan sonra alınacak tedbirler onlar için kalabalık ortamlara girmemek, koşan insanların ise rüzgarından bile kaçmakmış. Onlar da öyle yapmışlar insanlara vebalı muamelesi yapmayı da ihmal etmemişler. “Uykusuz her gece” şarkısı eşliğinde geceleri sabah ederlerken nihayetinde acıları geçmiş. Geçmiş geçmesine de sevinebilmişler mi? Tabi ki hayır. Yılanların niçin süründüklerini, hamamda suyun kaldırma kuvvetini bulup “evraka evraka” nidaları atan Arşimed misali bulmuşlar. Peki neymiş buldukları? “Deri soyulurken kaşınır.”. Zavallı yılanlar ki bir gün yılana acıyacakları hiç akıllarına gelmemiştir, elleri de olmadığından kıvrılarak derilerini soyma dertlerinden sürüngenme eğilimi girerlermiş meğer. Artık insanlardan kaçmak söyle dursun, neredeyse tanıdık tanımadık herkese sırtlarının kaşınan ancak ulaşamadıkları en tatlı yerini kaşıtmaya istekliymişler. Vebalı muamelesi yaptıkları insanlara ise kendisine uyuz muamelesi yapmak için gün doğmuş. Onlarda fırsatı kaçırmamışlar doğal olarak. Malumunuz sayılı gün çabuk geçermiş. Yanmışlar, soyulmuşlar diyesiye tatilleri bitivermiş. “Nasip olsun en güzel aşktan bize” şarkısını söyleyen kalabalık ortamlara girmemeleri nedeniyle taşıkardi (düzensiz kalp çarpıntısı) de olamayan tatilcilerimiz, aldıkları dersten sonra tatil yörelerini terki diyar eylemişler. Seneye bekle bizi “Şeytan” diyerek…